Thursday, December 30, 2010

అసలు శ్రీ కృష్ణ కమిటీ తన రిపోర్ట్ లో ఏం చెప్పింది?


నాకు మాత్రం ఏం తెలుసండీ? జనవరి ఆరో తారీఖు దాకా ఆగాల్సిందే అట. 
.
.
.
.
.
.
.
.
-
-
-
-
-
-
-
ఏమనుకోకండి, అసలు సంగతేంటంటే బాపు రమణ లను కలిసిన విశేషాలు మీ అందరితో పంచుకుందామని ఉత్సాహంగా  పోస్ట్ పెడితే ఎంత మంది చదివారో నాకు తెలియదు కానీ కామెంట్ల ద్వారా స్పందన మాత్రం చాలా తక్కువగా వచ్చింది. అసలు సమస్య పోస్ట్ హెడ్ లైన్ లో ఉందా లేక మరొకటా అనేది తెలుసుకోవడానికి ఇలా ఈ హెడ్ లైన్ తో పోస్ట్ పెట్టాల్సోచ్చింది. అన్యధా భావించకండి. 

కళాకారుడికి చప్పట్లు, బ్లాగ్గేయకారుడికి కామెంట్లే కదండీ ఉత్సాహాన్ని, ప్రోత్సాహాన్ని ఇచ్చేవి. కుసింత ఆలోచించండి. 

Wednesday, December 29, 2010

బాపు - రమణ పక్కన్నేనూ మా ఆవిడ.....రెండవ భాగం.

బాపు గారితో ఆయన స్టూడియో లోకి అడుగుపెడుతూనే ఎదురుగా లారెల్ అండ్ హార్డీ ఇలా పలకరించారు.

















 పెద్ద హాలు...ఎటు చూసినా నేల మీద  చిందర వందరగా పరచిన కాగితాలు, పుస్తకాలు, షెల్ఫ్ ల నిండా పుస్తకాలు, గదికి ఆ మూల ఒక కిటికీ, దాని పక్కన బాపు గారు నేలమీదే కూర్చుని బొమ్మలేసుకునే చిన్న టేబుల్. నాకు ఆ గదిలో అడుగుపెడుతూనే నాకు బాగా నచ్చినది ఆ కిటికీ. వర్షాకాలం ఆ కిటికీ లోంచి వర్షాన్ని చూస్తూ, వేడి వేడి పకోడీలు, టీ కాంబినేషన్ తో బాపు, రమణ గార్లతో  బాతాఖాని వేస్తే భలే ఉంటుందనిపించింది. 















ఇక అక్కడున్న ఫోటోలు అన్నిటిలో నాకు బాగానచ్చినది బడే గులాం అలీ ఖాన్, ఎమ్మెస్ సుబ్బలక్ష్మి గార్లు కలిసి ఉన్న ఫోటో. అక్కడే మెహదీ హసన్ హార్మనీ వాయిస్తూ ఉన్న స్కెచ్ చూసి నాకు కోతి కొమ్మచ్చి లో చదివిన దాని కధ గుర్తొచ్చింది. అలమారా అరల్లో వరుసగా పేర్చి ఉన్న ఆడియో కేసెట్ల కలెక్షన్ చూస్తేనే అవన్నీ బాపు గారికి ఇష్టమయిన ఘజల్స్ అని అర్ధమయిపోయింది. 


















ఇందులో మెహదీ హసన్ గారి సంతకం ఎక్కడుందో చెప్పుకోండి చూద్దాం.(తెలియక పోతే కోతి కొమ్మచ్చి మొదటి భాగం ఒక సారి తిరగెయ్యండి)


ఇంతలో ఆయన మెల్లగా తన ఆస్థాన స్థానం (అదే లెండి  కిటికీ పక్కన బల్ల దగ్గర) లో కూర్చుని మమ్మల్నీ కూర్చోమంటూ సైగ చేసారు. కూర్చుని ఆయన గది మొత్తం అబ్బురంగా (బాపు బొమ్మ పుట్టింది, పుట్టేది, పుట్టబోయేది ఇక్కడే కదా మరి) చూస్తూండగా ఆయన తన బొమ్మల ప్రింట్ లు తీసి "ఇందులో మీకు కావాల్సినవి తీసుకోండి" అన్నారు. ఆ క్షణంలో  భగవంతుడు బ్లాంక్ చెక్ మీద సంతకం చేసి కావలసినన్ని వరాలు డ్రా చేసుకో అన్నట్టు అనిపించింది. అవి ఒక యాభై దాకా ఉన్నాయి. అన్నీ తీసుకుంటే ఏమనుకుంటారో (పరమ కక్కుర్తి వెధవ అనుకోవచ్చేమో అన్నా భయం....పాపం ఆయనకేం తెలుసు బాపు బొమ్మ ఇష్టపడని తెలుగోడు పుట్టలేదు, పుట్టబోడు అని?) ఆ క్షణం లో అన్ని చాయిస్ లు ఉండటం కూడా పే...ద్ద ఇబ్బందే సుమీ అనిపించింది. 

ఇంతలో నాకు బాపు గారి పైప్ విషయం గుర్తొచ్చి "సార్ మీ పైప్ ఒక సారి చూడచ్చా?" అన్నాను. ఆయన జవాబు చెప్పే లోపలే డాక్టర్ దగ్గరనుంచి ఆయనకోసం మందు తీసుకొచ్చిన బాపు గారి అమ్మాయి లోపలి వస్తూ కనిపించారు. వెంటనే బాపు గారు కళ్ళతోనే ఆగమని సైగ చేసి ఆవిడ రాగానే "మా అమ్మాయి" అంటూ మాకు పరిచయం చేసారు. ఆవిడ మమ్మల్ని పలకరించి డాక్టరు చెప్పిన సూచనలని (పధ్యం వగైరా) బాపు గారికి చెప్పి వెళ్ళిపోగానే "ఏమయింది సర్" అన్నా? " కాలు కాస్త బాలేదు" ఇదీ ఆయన సమాధానం. (వార్నీ ఇంత మిత భాషా? ). మళ్ళీ పైప్ విషయం గుర్తొచ్చి "అదీ మీ పైప్ గురించి ఏదో చెప్పబోయారు ..." అన్నా. "మానేయాల్సొచ్చింది. అది ఇప్పుడు ఎక్కడుందో ఏంటో, గుర్తు చెయ్యకండి...మళ్ళీ ఎక్కడో మనసు లాగుతుంది' అంటూ నవ్వారు. 


పైప్ - బాపు (పైపెక్కిన మెహది హసన్ పై అభిమానం)




















ఇంతలో మా ఆవిడ ఆయన ఇచ్చిన బొమ్మలలోంచి "కోటప్ప కొండ ఆలయమండలి మూల విరాట్" అని ఉన్న బొమ్మ ఆయనకు చూపించి "ఇది నేను తీసుకుంటా" అంది. ఆయన నవ్వుతూ తలూపారు. ఇంతలో నేను బాదామి గుహలలో పద్దెనిమిది చేతుల నటరాజు శిల్పం గురించి ఆయనకీ చెప్పి ఆ ఫోటో నా లాప్ టాప్ లో ఆయనకు చూపించా. "ఆ బొమ్మ మీరేస్తే చూడాలని ఉంది" అని నా కోరికను కూడా చెప్పా. "ఇది నాకొక కాపీ పంపించండి. వేసిస్తా" అన్నారు. అంటూ "అలాంటిదే ఆ మధ్య ఒక కృష్ణుడి బొమ్మ వేసాను...అన్ని చేతులు కాదు కానీ ఎనిమిది చేతులతో ఉంటుంది. ఉండండి చూస్తా" అంటూ వెతికి ఒక బొమ్మ తీసి చూపించి "ఇది మీ దగ్గరుంచండి" అన్నారు. ఇంతలో మా ఆవిడ మొహమాటం తో ఒకే బొమ్మ తీసుకుని మిగిలినవి నా చేతిలో పెట్టింది. "మీరూ కావలసినవి తీసుకోండి" అన్నారాయన. నేను ఆ బొమ్మల్లోంచి ఒక సరస్వతి దేవి బొమ్మ తీసుకుని "ఈ గెటప్ లో ఎమ్మెస్ సుబ్బలక్ష్మి గారి  బొమ్మ గీసిస్తారా? అంటే ఇది తీసుకుంటున్నాను, సరస్వతి దేవి రూపం లో సుబ్బలక్ష్మి గారు కూర్చున్నట్టు బొమ్మ" అని ఆయన్నడిగా. 'ఆ మధ్య భానుమతి గారిది ఇలా వేసినట్టు గుర్తు. సుబ్బలక్ష్మి గారు అలా చూస్తున్న ఫోటో ఏదయినా దొరికితే పంపండి, నేనూ వెతుకుతా, ఐడియా బావుంది' అన్నారు. 
నాకిచ్చిన సరస్వతీ దేవి బొమ్మమీద సంతకం చేస్తూ బాపు గారు


















ఇంతలో మా ఆవిడ తను తీసుకున్న "కోటప్ప కొండ ఆలయమండలి మూల విరాట్" బొమ్మ ఆయన ముందు పెట్టి "మీరు ఆటో గ్రాఫ్ చేసి ఇవ్వండి" అని అడిగింది. ఆయన నవ్వుతూ ఆ బొమ్మ తీసుకుని దాని మీద "చి. సౌ. స్వాతి శంకర్ కు శుభాకాంక్షలతో బాపు" అని తారీఖు వేసి ఇచ్చారు. ఆయన రాస్తున్నప్పుడు నాకు కంప్యూటర్ లో బాపు ఫాంట్ గుర్తొచ్చింది. ఇంతలో మా ఆవిడ నా చేతిలో ఉన్న రెండు బొమ్మలూ తీసుకుని ఆయన ముందు పెట్టింది. ఆయన వాటి మీద కూడా "చి. సౌ. స్వాతి శంకర్ కు శుభాకాంక్షలతో బాపు" అనే రాశారు. చెప్పద్దూ!  నాకు మా ఆవిడ మీద భలే కోపం, ఉక్రోషం వచ్చింది. తీసుకున్న మూడు బొమ్మల మీదా తన పేరే వచ్చేసిందే అని. అంతలోనే అందులో ఉన్న "శంకర్" ను చూసి పోన్లే నన్నూ కలిపారు అనుకుని కాస్త కంట్రోల్ చేసుకున్నా.


 ఇవే "బాపు" ప్రసాదం :) - బాపుగారి వద్ద నుండి తీసుకున్న బొమ్మలు 




































దీనిమీదే  తరవాత నేను రమణ గారి ఆటో గ్రాఫ్  కూడా తీసుకున్నా  



















ఇంతలో బాపు గారు లేచి "పదండి పైకి వెళ్దాం" అంతతో రమణ గారి పోర్షన్ వైపు దారి తీసారు. మేమిద్దరం ఆయన్ని అనుసరించాం.

(మిగిలినది మూడో భాగం లో ) 



Monday, December 20, 2010

బాపు గారి శ్రీరామ రాజ్యానికి నేను రాసుకున్న టైటిల్ సాంగ్ .....

నిన్న ఏదో మాటల్లో బాపు గారు తీస్తున్న శ్రీరామ రాజ్యం సినిమా గురించి నేను నా శ్రీమతి మాట్లాడుకుంటూ ఉండగా సడన్ గా ఆ సినిమాకి టైటిల్ సాంగ్ ఎలా ఉంటుందా అనిపించింది. అంటే రామరాజ్యం గురించి ఏం చెప్తే బావుంటుంది అన్న ఆలోచనతో రాయడం మొదలు పెట్టా. మొత్తం పాట రాయడానికి జస్ట్ ఇరవై నిమిషాలు పట్టింది (అంటే అది నా గొప్ప కాదు లెండి రాములోరిది). చదివి మీ అభిప్రాయం చెప్తే ఆ ధైర్యం తో రమణ గారికి కూడా వినిపించే సాహసం చేస్తా. 

ధర్మం నాలుగు పాదాల నడచిన రాజ్యమిది
దైవం మానుష రూపేణా ఏలిన రాజ్యమిది 

కరకు బోయ కడు రమ్యముగా కీర్తించిన రాజ్యమిది 
భవిష్యత్ బ్రహ్మే బంటుగా ఒదిగిన సిత్రపు రాజ్యమిది 
రామనామమే రాజముద్రగా సాగిన రాజ్యమిది 
ప్రజల క్షేమమే ధర్మసూత్రమై నడచిన రాజ్యమిది  

బడుగు మడేలు మాటకు సైతం విలువిచ్చిన రాజ్యమిది 
ఆలి కన్నా పాలితులే ప్రియమని సెలవిచ్చిన రాజ్యమిది 
పాలనలో ఇల సాటిలేదని కొలచిన రాజ్యమిది 
పాలకులే ప్రజ సేవకులని నేర్పించిన రాజ్యమిది  




ఇదండీ రామరాజ్యం అంటే నాకు తోచినది. ఎలా రాసానో మీరే చెప్పాలిక. 


Wednesday, December 15, 2010

బాపు - రమణ పక్కన్నేనూ మా ఆవిడ.....అన్నట్టిది నా వందో పోస్ట్. సెంచరీ కొట్టేసా......

హమ్మయ్య ఎలాగైతేనేం ఇప్పటికి నా వందో పోస్ట్ రాయడం కుదిరింది. 

గత ఫిబ్రవరిలో నా జీవితం లో తొలిసారిగా నా అభిమాన రచయిత రమణ గారిని, నాకు నచ్చే దర్శకుడు బాపు గారిని కలుసుకున్నప్పటి విశేషాలు రాద్దామని ఎప్పటికప్పుడు ప్రారంభించడం...రాసింది సంతృప్తికరంగా లేక  మరోసారికి వాయిదా వేయడం...ఇలా మొదటి ప్రేమలేఖ రాసేటప్పుడు మనస్థితి ఎలా ఉంటుందో, అలా అనిపించేది. సరే ఈరోజు బాపు గారి బర్త్ డే కదా, ఇప్పటికీ రాయలేకపోతే కాలెండర్ మారిపోతుంది అనిపించి ధైర్యం చేసి పోస్ట్ చేసేస్తున్నా.

ఈ ఏడాది ఫిబ్రవరి  ఇరవై రెండో తేది. 
ఉదయం ఎనిమిది గంటలు

చెన్నై లోని ఓ హోటల్ రూం లో ఉన్న నేను మా ఆవిడ తీవ్ర తర్జన భర్జనలు పడుతున్నాం. చెన్నై వచ్చి రమణ గారిని కలవకుండా వెళ్ళడం అంటే తిరుపతి వచ్చి వెంకటేశ్వర స్వామిని చూడకుండా వెళ్ళడం లాంటిదే అని నేను, అంత పెద్దాయన మనల్ని కలుస్తారా? మాట్లాడుతారా అని మా ఆవిడ. సరే ఫోన్ చేసి చూద్దాం అని కోతికొమ్మచ్చి పుస్తకం లో ఉన్న రమణ గారి ఇంటికి కాల్ చేసాం. ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసింది అర్ధ రమణ గారు (అంటే రమణ గారి శ్రీమతిగారు) . నేను కూడబలుక్కుని "ర మ ణ గారున్నారాండి? అనగానే ఆవిడ "ఇస్తున్నా" అని ఫోన్ ఆయనకిచ్చారు. ఇహ చూస్కోండి నాకు నోట్లోంచి మాట రాలేనంత ఉద్వేగం. నేను సాక్షాత్తు రమణ గారితో మాట్లాడుతున్నా అనే ఆనందం. ఇంతలో "హలో" అంటూ రమణ గారి గొంతు ఫోన్లో పలకరించింది. గుండె ఆనందం తో పేలిపోతుందేమో అనిపించింది. అప్పుడే మాటలు నేర్చుకుంటున్న వాడిలా తడబడుతూ "సర్ నేను...మేము...చెన్నై...వచ్చాము...మిమ్మల్ని కలుద్దామని...." అంటూంటే ఆయన "వచ్చేయండి"  అన్నారు. ఇంటికి ఎలా రావాలో దారి చెప్పారు. 

పెద్దవాళ్ళ దగ్గరకి ఉత్తి చేతులతో వెళ్ళకూడదు. ఏదైనా పళ్ళో, దండలో తీసుకెళ్ళాలి, ఏం తీసుకెళ్దాం? అంది మా ఆవిడ. నేను తాపీగా "ఒక కిలో జీడిపప్పు" అన్నా. నాకేసి వింతగా చూసింది. అవును మరి నేను రమణ గారి అభిమానిని...ఆయన వయసెంతని? బుడుగు కన్నా కాస్త పెద్దవాడేమో అంతే. సరే జీడిపప్పు ప్యాకెట్ పట్టుకుని ఆయన చెప్పిన ఇంటిముందు ఆటో దిగాం. గేటు దగ్గర వాచ్ మెన్ ని "రమణ గారు" అంటూండగానే అతను "పైన, రెండో ఫ్లోరు" అన్నాడు. మెట్లెక్కి పైకి వెళ్ళగానే ఎదురుగా పెద్ద హాలు, ఆ వెనుక ఒక బాల్కనిలో ఎవరితోనో ఫోన్లో మాట్లాడుతూ తెల్ల బనీను, లుంగీ లో  రమణ గారు.ఆయన్ని చూడగానే ఒక్కసారి అన్నమయ్య సినిమాలొ నాగార్జున చెప్పిన పట్టరాని అలసిపోయెంత ఆనందం అంటే  ఎలా ఉంటుందో నాకు అనుభవం లోకి వచ్చింది. మేము నమస్కారం చెయ్యగానే ఆయన కూర్చోండి వస్తున్నా అన్నట్టు సైగ చేసారు. 

                                                                 రమణ గారు వారి శ్రీమతి 

                                                                          వాళ్ళిద్దరితో మేమిద్దరం 

ఫోన్ ముగించుకుని వచ్చిన రమణ గారు "ఆ చెప్పండి" అన్నారు. నాకు చూస్తే ఏం మాట్లాడాలో అర్ధం కావటం లేదు. అర్ధం కావటం ఏంటి నా బొంద..అసలు మాటే పెగలటం లేదు. గుండె గొంతుకలోన కొట్టాడుతున్డాది అని నండూరి వారు అన్నమాటకు అర్ధం అప్పుడు అనుభవం లోకి వచ్చింది. ఇంతలో పాపం మా ఆవిడే కలుగజేసుకుని "ఈయన మీకు పెద్ద ఫ్యానండి" అంది. ఆయన నవ్వుతూ తల ఊపారు. ఏం చెయ్యాలో తోచని నేను చటుక్కున తెచ్చిన జీడిపప్పు ప్యాకెట్ ఆయన చేతికిచ్చి "సర్ మీ కోసం..." అన్నా. రమణ గారు నవ్వుతూ "భలే. జీడిపప్పు తెచ్చారు. అన్నట్టు బాపుగారు  దీనిమీద ఒక కార్టూను కూడా వేసినట్టు గుర్తు. ఈ సన్మానాలు వాటిలో దండలూ అవీ వేసి వేస్ట్ చేసే బదులు ఎంచక్కా ఓ కిలో జీడిపప్పు ఇవ్వరాదూ, పంటికిందకయినా పనికొస్తుంది.. అంటూ ఏదో ఉండాలి." అన్నారు. 

ఆయన ఆమాట అంటూండగానే నేను "సర్ బాపూ గారూ?" అన్నా. ఆయన "కిందే. ఉండండి పిలుస్తా' అని ఇంటర్ కాం నొక్కి "ఒకసారి పైకి రా" అని పిలిచారు. అరనిముషంలో గుమ్మం ముందు లుంగీ, జుబ్బా వేసుకుని కదిలే కుంచెలా బాపు గారు ప్రత్యక్షం. "బాపురే...ఇద్దర్నీ ఒకేసారి చూడటం...ఇది చాలు నా జన్మకి " అనిపించింది. చిరునవ్వుతో లోపలి వచ్చిన బాపు గారికి నన్ను రమణ గారు పరిచయం చేసారు.ఆయన నవ్వుతూ అంతలో అక్కడున్న జీడిపప్పు ప్యాకెట్ కేసి, రమణ గారి కేసి చూసి ఒక చిలిపి నవ్వు నవ్వారు (అంతా నీకేనా అన్నట్టు). రమణ గారు "ఇప్పుడే సన్మానాలలో జీడిపప్పు ఇవ్వచ్చంటూ నువ్వేసిన ఆ కార్టూను గురించి చెప్తున్నా" అంటూ "వీళ్ళకి నీ స్టూడియో చూపించు" అన్నారు. ఉత్సాహంగా బాపు గారు "రండి" అంటూ మమ్మల్ని ఆయన స్టూడియో కి తీసుకెళ్ళారు.

(మిగిలినది రెండో భాగం లో) 

రెండేళ్ళు పూర్తి చేసుకున్న బాపు గారికి (ఈ మాట రమణ గారిదే) జన్మదిన శుభాకాంక్షలు.
ఇదే రోజు మా పిన్ని కూతురు వినీత బర్త్ డే కూడా. తనకీ బ్లాగ్ముఖతా హ్యాపీ బర్త్ డే.